3D gamen in de jaren ’90: een duur geintje

Als ik de grootheden in de game-industrie, en dan met name Sony, mag geloven, wordt 3D gamen meer dan alleen een flauwe gimmick. Het moet een revolutie teweeg gaan brengen in de game wereld en niemand die er straks meer omheen zou kunnen.

Voor de niche die niet heeft kunnen wachten op deze nieuwe feature en daarom ook al een 3D televisie in huis heeft staan, zijn er sinds vandaag een aantal games op het Playstation Network uitgekomen met 3D ondersteuning, zoals Wipeout HD en Motorstorm: Pacific Rift. Ik zeg ”niche”, aangezien de technologie slechts sinds kort op de markt is gekomen en toch een aanzienlijke duit in de portefeuille vereist.

Maar wat als de 3D technologie van nu nou al in de jaren ’90 op de markt zou zijn uitgekomen, vraag ik mij af? Als ik Sony’s Europe Senior Engineer Ian Brickstaff mag geloven zou een Playstation 3 en een 3D televisie de klant tien jaar terug ongeveer €600.000 hebben gekost.

“The thing that’s really exciting for me is that these sort of systems used to cost half a million pounds to give you that level of 3D”.

“We’re only talking about the late 90s – not that long ago – and suddenly we’re at the point where this is actually going to be affordable to people for their living rooms.”

Deze feature zou dus nog niet voor iedereen weggelegd zijn. Men kon echter in die tijd al films kijken in 3D met het zogenaamde ”stereoscopisch” 3D: technologie gebruikt bij films die voornamelijk in attractieparken populair waren en waarbij je een kartonnen bril met gekleurde plastic glazen nodig had. Door de bril op te doen kreeg je het gevoel dat het beeld op je af kwam. Inmiddels heeft het ”stereoscopisch 3D” zich zo goed ontwikkeld dat het een nieuwe maatstaf heeft gezet in het filmkijken. Niet enkel komt het beeld meer op je af, maar zie je ook echt diepte tijdens het kijken. Neem als voorbeeld de vorig jaar uitgekomen film Avatar van James Cameron.

Of het huidige 3D nou tien jaar geleden zou zijn uitgekomen of nu, ikzelf ben er op het gebied van games nog niet geheel van overtuigd. Ik zie deze feature namelijk nog niet met open armen ontvangen worden door gamers. Urenlang met de meegeleverde bril zitten spelen lijkt mijzelf geen pretje en zal voor velen ongetwijfeld voor hoofdpijn zorgen. Bij films in 3D wil ik mijn mening echter wel bijstellen, aangezien je slechts naar het beeld hoeft te kijken en deze je niet meer dan een paar uur meeneemt naar een andere wereld.

3D is in ieder geval een succes gebleken in de filmindustrie. Of hetzelfde het geval zal zijn bij games zal met der tijd duidelijk worden. Ik ben in ieder geval al zeer benieuwd naar de reacties die het gaat krijgen.

3D: ”big business” of nog steeds slechts een flauwe gimmick?