Sniper: Ghost Warrior – ”een gemiste kans”

Geplaatst op: 25 september 2010 door Jelle Versee in Reviews

Een heel spel dat de nadruk legt op het schieten met een snipergeweer is vrij uniek. Toch zijn er een aantal hele belangrijke zaken waar je op moet letten om een dergelijk spel interessant te houden. Weet Sniper: Ghost Warrior in de roos te schieten, of is de game niets meer dan een losse flodder?

Rustig even rondsluipen in een vijandige basis, de volgorde en timing van je schoten die een rol spelen, opereren zonder ontdekt te worden en je teamgenoten rugdekking geven terwijl zij de aftocht blazen: het gebeurt allemaal in de game Sniper: Ghost Warrior. Het landschap waar je als sluipschutter te werk mag gaan speelt zich voornamelijk af in een oerwoud, waarbij je je omgeving zo goed mogelijk moet gebruiken om ongezien rond te sluipen.

Pluspunten

Gevoel van realisme: een groot deel van het spel kun je sluipschutter je hart kan uitleven bij het uitschakelen van vijanden op lange afstanden zonder opgemerkt te worden. Waarbij de verscheidene effecten die op zo’n lange afstanden een rol gaan spelen in rekening worden gehouden. Een realistisch gevoel dat mij erg aangenaam aangesproken heeft, zoals de windsnelheid, hartslag, ademhaling, corioliseffect en dergelijke.

Bullet Time is tof: de Slow-motion bullet time die random voorkomt geeft het spel een extra dimensie die me zeker aanstond. Deze toevoeging gaf me dat ene kleine beetje extra gevoel van voldoening als je je kogel van kilometers afstand vertraagd ziet vertrekken, waarna deze netjes ergens in de verte in het hoofd van je onwetende tegenstander belandt.

Minpunten

Grafisch zeer matig: visueel gezien geeft het spel bedroevend weinig hoogstandjes met zich mee. Zo zijn de schaduw effecten en de omgevingen zeer pixelvormig, iets wat mij zeer tegen het hoofd wist te stoten. Tegenwoordig zijn dergelijke opmerkingen echt niet meer tolerabel, vooral niet met een game die zich stevig richt op een realistische presentatie.

Veel te weinig vrijheid: hiermee bedoel ik dat ze het spel veel beter konden maken door de speler veel meer open gebieden te bieden, zodat er meer verschillende mogelijkheden om een doel of vijand te benaderen zal kunnen zijn. Een voorbeeld is een optie om de speler zijn eigen sniper positie te laten verkennen om zo de beste spot te vinden. Dit zou het spel alleen maar ten goede zijn gekomen door het realistische aspect dat snipers hebben om eerst een omgeving te verkennen en nadien pas een positie uit te kiezen.

Slecht uitgewerkte hulpmiddelen: tijdens je missie krijg je een tool genaamd “grapple hook” hiermee kan je op bepaalde moment omhoog of omlaag klimmen. Nu moet je om omlaag te klimmen effectief naar beneden kijken EN naar beneden gaan. Dit wil zeggen dat je dus niet ondertussen de omgeving kan bekijken terwijl je naar beneden klautert en dit brengt soms heel frustrerende situaties met zich mee (je klimt bijvoorbeeld naar beneden, terwijl je beschoten wordt en je blijft steken omdat je niet perfect naar beneden kijkt).

Assault missies voelen ongewenst en onafgewerkt aan: in dit opzicht dat de sniper effecten op assault wapens blijkbaar ook van toepassing zijn in dit spel. Zo is er blijkbaar een corioliseffect op honderd meter afstand al actief bij assault wapens? Dit brengt onnodig frustratie met zich mee, omdat je soms op heel korte afstand vaak niet eens raak schiet.

Teleurstellende Campaign. Het verhaal is totaal niet om over naar huis te schrijven en om nog maar over het einde te zwijgen. Ik wil hier niets over gaan verklappen, maar wie zich in deze game verheugt op een spetterende climax, zal van een ijskoude kermis thuiskomen.

Sniper: Ghost Warrior had iets moois kunnen worden, maar al snel werd mij duidelijk dat er nogal slordig aan het concept is gewerkt. Nu biedt de game mij niets meer als een onvolledige spelervaring. Mocht de ontwikkelaar het concept wat dieper hebben uitgedacht had deze met deze titel iets heel moois in handen kunnen hebben.

Mijn vraagtekens liggen tevens bij het feit waarom we een aantal missies voorgeschoteld krijgen die niets met sniping te maken hebben. Anders gezegd was het beter als men óf bij sniper gameplay óf bij een assault ervaring hadden gehouden. Natuurlijk zou een mix in de praktijk wel kunnen werken, maar dan moet je beide vormen van gameplay eenzelfde hoeveelheid aandacht en liefde geven. Als je ze, zoals in deze game dus, op een ongewenste manier gaat mengen, dan krijg je een heel raar brouwsel die niet iedereen zal smaken. Een titel met veel potentie met maar een kleine kwalitatieve inhoud. Erg jammer, deze gemiste kans.

Deze review van Sniper: Ghost Warrior is gebasseerd op de Xbox-360 versie en is in een kleine zeven uur uitgespeeld. Een ellenlange rij aan onwetende soldaten hebben het met de dood moeten bekopen op de ”normal” moeilijkheidsgraad, waarvan 820 rake kogels door het hoofd.

reacties
  1. Niels Dekker schreef:

    Op zich hou ik wel van spelen als sniper. Als het echter té gecompliceerd wordt en je met teveel dingen rekening moet houden, zoals de wind en hartslag, dan hoeft het van mij niet… Ik denk dat ik deze oversla! Coole review. 😉

  2. Erik Dekker schreef:

    Deze game doet mij steeds een beetje denken aan die missie in COD4, waar je ook met je sniperrifle een high value target om moet leggen. Daar moet je ook denken aan zaken als het coreoliseffect en de wind. Erg tof, misschien dat ik deze ooit nog eens ga spelen.

Plaats een reactie