Gameplay van Bioshock Infinite ziet er veelbelovend uit

Toen de allereerste Bioshock een aantal jaren geleden werd aangekondigd, kon ik amper wachten. De game speelde zich af in de jaren ’40, een periode waar vliegtuigen nog niet zo heel betrouwbaar waren. In het begin van het spel stortte het vliegtuig waar je in zat ook niet geheel verrassend neer op een erg afgelegen plek in de oceaan. Raar genoeg was er een eilandje in de buurt met een vuurtoren die je in ”veiligheid” kon brengen. Niet wetende was dat de ingang tot een ongelofelijk grote stad die zich bevond in de diepe oceaan. Een plek waar ware nachtmerries hun oorsprong weten te vinden.

In de beginjaren van deze onderwaterstad genaamd Rapture, was de economie in volle vaart aan het groeien. Overal was er werk en grootse feesten met mooie vrouwen, de beste drank en de dikste sigaren waren veelal aanwezig. Ook de technologie was in dit ”Utopia” veel verder dan de rest van de wereld. Dit valt te zien aan de manier hoe Rapture gebouwd is en hoe de inwoners konden leven. De meest opvallende uitvinding was echter de ”plasmid”, een injectiemiddel die je bovennatuurlijke krachten kon geven. Denk hierbij aan elektriciteit die uit je vingers komen of een grote zwerm aan bijen die uit je arm je onvriendelijke buurman verblinden. Om sterker te kunnen worden heb je ”Adam” nodig, een goedje die uit dode wezens kan worden gehaald. Adam heeft een verslavende werking die je, wanneer je op den duur te veel binnenkrijgt, helemaal krankzinnig maakt en je niet meer in staat bent om helder te blijven. Je kunt natuurlijk raden dat de inwoners middels deze vergevorderde technologie Rapture de das hebben omgedraaid. Om verder maar niets te verklappen, heb ik mij ongelofelijk goed vermaakt met de game. Het constante gevoel van claustrofobie gepaard met de bloeddorstige inwoners van de stad, laten je tot op het eind van het spel op het puntje van je stoel zitten en grote kans dat je geen nagels meer over hebt!

De onderwaterstad Rapture, in Bioshock 1 en 2

Ook deel twee heb ik met open armen ontvangen. Ik greep elke kans aan om mij weer te mogen verliezen in de prachtige, maar zo goed als vernietigde onderwaterstad en ik moet je zeggen: het vervolg heeft me allerminst teleur weten te stellen. Toch wist mijn tweede bezoek een stuk minder dat ene gevoel van ongemak te bezorgen. Dit waarschijnlijk omdat ik in deel één nog amper wist wat er komen ging en het vervolg wat meer van hetzelfde bood. De aanwezigheid van een multiplayer mode maakte echter een hoop goed. Deze kan ik je zeker aanbevelen, omdat een combinatie van geweren met de aanwezigheid van plasmids een heerlijke chaos bezorgen op het slagveld. Dit gepaard met dat typische Bioshock-sfeertje weten met succes een vrij unieke online speelbeleving te bezorgen.

Onlangs is Bioshock Infinite aangekondigd. Waar Rapture de hoofdattractie was in Bioshock 1 en 2, is Colombia de ster in Bioshock Infinite. Deze stad speelt zich af hoog in de lucht en voelt allemaal een stuk vrolijker aan. Dit vanwege de blauwe lucht, het vrolijke getjilp van de vogeltjes en de altijd zo aanwezige warme zon. Niets is echter minder waar, want Colombia biedt onderdak aan inwoners die er wellicht nog erger aan toe zijn dan die in Rapture. Omdat Infinite zich rond 1910 afspeelt, zul je tijdens het spelen veel in aanmerking komen met de sterke vaderlandsliefde van de bewoners. Een leefstijl die geen plaats kent voor buitenlanders en ongewenste personen. Dit valt ook op te maken aan de propaganda posters die overal zijn rondgeslingerd.

Colombia, de luchtstad in Bioshock Infinite

Propaganda in Bioshock Infinite

De game zou geen waardig deel in de ”Shock” reeks zijn als angst niet als meest voornamelijke uitgangspunt aanwezig is. De claustrofobische ruimtes uit Rapture mogen dan wel verdwenen zijn, doordat Colombia zich in de lucht afspeelt zal je hier niet willen proberen van de stoeprand af te gaan. Één verkeerde stap en je maakt je laatste (ellenlange) vrije val. Om het beeld van hoogtevrees nog maar even te versterken, zul je je zo nu en dan moeten verplaatsen tussen de vele stadsdelen die Colombia rijk is. Dit doe je natuurlijk niet in een veilig vervoermiddel zoals een tram. Nee, deze delen zijn verbonden via een heus netwerk aan kabels, waaraan je je zal moeten vastklampen om vervolgens met hele hoge snelheid naar een nieuw deel te komen. De manier hoe dit gebeurt is letterlijk en figuurlijk adembenemend en laat zien dat je ook in dit deel te maken hebt met een wereld waar je je allerminst op je gemak zal kunnen voelen.

In Bioshock Infinite kruip je in de huid van Booker DeWitt, een geheim agent die op zoek is naar de mysterieuze vrouw Elisabeth. Deze is al sinds kinds af aan opgesloten in Colombia en samen met haar moet je de meest intense gevaren trotseren. ”Intens, zeg je?” Jazeker. Het filmpje hieronder laat bijna tien minuten aan gameplay, wat je een aardig beeld van de game zal kunnen geven. Ik zou nog pagina’s vol kunnen schrijven over wat er in het filmpje gebeurt, maar het is misschien beter alles voor me te houden en jou optimaal te kunnen laten genieten van de getoonde demo!

De game komt naar verwachting in 2012 uit, een jaar waar ik vanaf nu niet meer op kan wachten. Mijn enige twijfels liggen bij het feit dat het getoonde filmpje erg scripted overkomt. Zal in Bioshock Infinite je hand constant worden vastgehouden, of heb je de ruimte om te gaan en te staan waar je maar wilt? Tot zover vrees ik voor het eerste scenario, maar binnenkort horen we hierover ongetwijfeld meer. Nu maar hopen dat de voorspelling van de Maya’s niet uitkomt, want deze game komt bij mij zonder enige twijfel zo spoedig mogelijk in mijn collectie. Mensen, wat heb ik hier zin in!

Bijna tien minuten aan gameplay van Bioshock Infinite